Η λοίμωξη από ελμίνθια που μεταδίδεται από το έδαφος (STH) είναι από καιρό ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας στις Φιλιππίνες. Σε αυτήν την ανασκόπηση, περιγράφουμε την τρέχουσα κατάσταση της λοίμωξης από STH εκεί και επισημαίνουμε τα μέτρα ελέγχου για τη μείωση της επιβάρυνσης της STH.
Ένα εθνικό πρόγραμμα μαζικής χορήγησης φαρμάκων STH (MDA) ξεκίνησε το 2006, αλλά ο συνολικός επιπολασμός της STH στις Φιλιππίνες παραμένει υψηλός, κυμαινόμενος από 24,9% έως 97,4%. συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης επίγνωσης της σημασίας της τακτικής θεραπείας, των παρεξηγήσεων σχετικά με τις στρατηγικές MDA, της έλλειψης εμπιστοσύνης στα φάρμακα που χρησιμοποιούνται, του φόβου για ανεπιθύμητες ενέργειες και της γενικής δυσπιστίας για τα κυβερνητικά προγράμματα. Τα υπάρχοντα προγράμματα ύδρευσης, αποχέτευσης και υγιεινής (WASH) βρίσκονται ήδη θέση σε κοινότητες [π.χ. προγράμματα ολοκληρωμένης υγιεινής (CLTS) υπό την ηγεσία της κοινότητας που παρέχουν τουαλέτες και επιδοτεί την κατασκευή τουαλέτας] και σχολεία [π.χ. σχέδιο σχολικού WASH (WINS)], αλλά απαιτείται συνεχής εφαρμογή για να επιτευχθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Παρά τη διαδεδομένη Η διδασκαλία του WASH στα σχολεία, η ενσωμάτωση του STH ως ασθένεια και ένα κοινοτικό ζήτημα στο τρέχον δημόσιο πρόγραμμα στοιχειώδους σπουδών παραμένει ανεπαρκής. Συνεχής αξιολόγησηΘα απαιτηθεί για το Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα Ελέγχου Ελμινθίου (IHCP) που εφαρμόζεται επί του παρόντος στη χώρα, το οποίο επικεντρώνεται στη βελτίωση της υγιεινής και της υγιεινής, στην εκπαίδευση υγείας και στην προληπτική χημειοθεραπεία. Η βιωσιμότητα του προγράμματος παραμένει πρόκληση.
Παρά τις σημαντικές προσπάθειες για τον έλεγχο της λοίμωξης STH στις Φιλιππίνες τις τελευταίες δύο δεκαετίες, έχει αναφερθεί επίμονα υψηλός επιπολασμός STH σε ολόκληρη τη χώρα, πιθανώς λόγω της υποβέλτιστης κάλυψης MDA και των περιορισμών των προγραμμάτων WASH και εκπαίδευσης υγείας..Η βιώσιμη παράδοση μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης ελέγχου θα συνεχίσει να διαδραματίζει βασικό ρόλο στον έλεγχο και την εξάλειψη της STH στις Φιλιππίνες.
Οι λοιμώξεις από ελμίνθους (STH) που μεταδίδονται από το έδαφος παραμένουν ένα σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας παγκοσμίως, με εκτιμώμενη μόλυνση πάνω από 1,5 δισεκατομμύρια άτομα [1]. Η STH επηρεάζει τις φτωχές κοινότητες που χαρακτηρίζονται από κακή πρόσβαση σε επαρκές νερό, αποχέτευση και υγιεινή (WASH) [2 , 3];και είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, με τις περισσότερες λοιμώξεις να εμφανίζονται σε μέρη της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής [4]. Παιδιά προσχολικής ηλικίας 2 έως 4 ετών (PSAC) και σχολικά παιδιά ηλικίας 5 έως 12 ετών (SAC) τα πιο ευαίσθητα, με τον υψηλότερο επιπολασμό και ένταση μόλυνσης. Τα διαθέσιμα δεδομένα υποδηλώνουν ότι περισσότερα από 267,5 εκατομμύρια PSAC και περισσότερα από 568,7 εκατομμύρια SAC κατοικούν σε περιοχές με σοβαρή μετάδοση STH και απαιτούν προληπτική χημειοθεραπεία [5]. Η παγκόσμια επιβάρυνση της STH εκτιμάται να είναι 19,7-3,3 εκατομμύρια έτη ζωής προσαρμοσμένα στην αναπηρία (DALY) [6, 7].
Η λοίμωξη από STH μπορεί να οδηγήσει σε διατροφικές ελλείψεις και εξασθενημένη σωματική και γνωστική ανάπτυξη, ειδικά στα παιδιά [8]. Η υψηλής έντασης λοίμωξη από STH επιδεινώνει τη νοσηρότητα [9,10,11]. Ο πολυπαρασιτισμός (λοίμωξη από πολλαπλά παράσιτα) έχει επίσης αποδειχθεί ότι σχετίζεται με υψηλότερη θνησιμότητα και αυξημένη ευαισθησία σε άλλες λοιμώξεις [10, 11]. Οι δυσμενείς επιπτώσεις αυτών των λοιμώξεων μπορούν να επηρεάσουν όχι μόνο την υγεία αλλά και την οικονομική παραγωγικότητα [8, 12].
Οι Φιλιππίνες είναι μια χώρα χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Το 2015, περίπου το 21,6% του πληθυσμού των 100,98 εκατομμυρίων Φιλιππίνων ζούσε κάτω από το εθνικό όριο της φτώχειας [13]. Έχει επίσης μερικά από τα υψηλότερα ποσοστά STH στη Νοτιοανατολική Ασία [14] .2019 δεδομένα από τη βάση δεδομένων προληπτικής χημειοθεραπείας του ΠΟΥ υποδεικνύουν ότι περίπου 45 εκατομμύρια παιδιά διατρέχουν κίνδυνο μόλυνσης που απαιτεί ιατρική περίθαλψη [15].
Αν και έχουν αναληφθεί αρκετές μεγάλες πρωτοβουλίες για τον έλεγχο ή τη διακοπή της μετάδοσης, η STH παραμένει ιδιαίτερα διαδεδομένη στις Φιλιππίνες [16]. Σε αυτό το άρθρο, παρέχουμε μια επισκόπηση της τρέχουσας κατάστασης της λοίμωξης από STH στις Φιλιππίνες.επισημάνετε τις προηγούμενες και τρέχουσες προσπάθειες ελέγχου, τεκμηριώστε τις προκλήσεις και τις δυσκολίες της εφαρμογής του προγράμματος, αξιολογήστε τον αντίκτυπό του στη μείωση της επιβάρυνσης STH και παρέχετε πιθανές προοπτικές για τον έλεγχο των εντερικών σκουληκιών. Η διαθεσιμότητα αυτών των πληροφοριών μπορεί να αποτελέσει βάση για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή βιώσιμο πρόγραμμα ελέγχου STH στη χώρα.
Αυτή η ανασκόπηση επικεντρώνεται στα τέσσερα πιο κοινά παράσιτα STH - στρογγυλό σκουλήκι, Trichuris trichiura, Necator americanus και Ancylostoma duodenale. Αν και το Ancylostoma ceylanicum αναδεικνύεται ως σημαντικό ζωονοσογόνο είδος αγκυλόστομου στη Νοτιοανατολική Ασία, υπάρχουν περιορισμένες πληροφορίες επί του παρόντος στις Φιλιππίνες και δεν θα συζητηθούν εδώ.
Αν και αυτή δεν είναι μια συστηματική ανασκόπηση, η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε για την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας είναι η εξής. Αναζητήσαμε σχετικές μελέτες που αναφέρουν τον επιπολασμό της STH στις Φιλιππίνες χρησιμοποιώντας διαδικτυακές βάσεις δεδομένων των PubMed, Scopus, ProQuest και Google Scholar. Οι ακόλουθες λέξεις ήταν χρησιμοποιούνται ως λέξεις-κλειδιά στην αναζήτηση: ("Ελμινθίασες" ή σκουλήκια που μεταδίδονται στο έδαφος" ή "STH" ή "Ascaris lumbricoides" ή "Trichuris trichiura" ή "Ancylostoma spp." ή "Necator americanus" ή "Στρογγυλό σκουλήκι" ή "Whichworm" ή «Αγκυλόστομος») και («Επιδημιολογία») και («Φιλιππίνες»).Δεν υπάρχει περιορισμός στο έτος δημοσίευσης.Τα άρθρα που προσδιορίστηκαν με κριτήρια αναζήτησης ελέγχθηκαν αρχικά με τίτλο και αφηρημένο περιεχόμενο, αυτά που δεν ερευνήθηκαν για τουλάχιστον τρία άρθρα με επικράτηση ή ένταση ενός από τα STHs εξαιρέθηκαν.Ο έλεγχος πλήρους κειμένου περιελάμβανε μελέτες παρατήρησης (διατομεακές, περιπτώσεις-μάρτυρες, διαχρονικές/κοόρτης) ή ελεγχόμενες δοκιμές που ανέφεραν τον αρχικό επιπολασμό.Η εξαγωγή δεδομένων περιελάμβανε την περιοχή μελέτης, το έτος μελέτης, το έτος δημοσίευσης της μελέτης, τον τύπο μελέτης (διατομεακή, περιπτωσιολογικού ελέγχου ή διαχρονική/κοόρτη), το μέγεθος του δείγματος, τον πληθυσμό μελέτης, τον επιπολασμό και την ένταση κάθε STH και τη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε για τη διάγνωση.
Με βάση τις αναζητήσεις της βιβλιογραφίας, εντοπίστηκαν συνολικά 1421 εγγραφές από αναζητήσεις στη βάση δεδομένων [PubMed (n = 322);Πεδίο εφαρμογής (n = 13);ProQuest (n = 151) και Google Scholar (n = 935)]. Συνολικά 48 εργασίες εξετάστηκαν με βάση την κριτική του τίτλου, 6 εργασίες εξαιρέθηκαν και συνολικά 42 εργασίες συμπεριλήφθηκαν τελικά στην ποιοτική σύνθεση (Εικόνα 1 ).
Από τη δεκαετία του 1970, έχουν διεξαχθεί πολυάριθμες μελέτες στις Φιλιππίνες για τον προσδιορισμό του επιπολασμού και της έντασης της λοίμωξης από STH. Ο Πίνακας 1 δείχνει μια περίληψη των μελετών που προσδιορίστηκαν. Οι διαφορές στις διαγνωστικές μεθόδους της STH μεταξύ αυτών των μελετών ήταν εμφανείς με την πάροδο του χρόνου, με τη φορμαλίνη μέθοδος συγκέντρωσης αιθέρα (FEC) που χρησιμοποιήθηκε συχνά στις πρώτες μέρες (1970-1998). Ωστόσο, η τεχνική Kato-Katz (KK) χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο τα επόμενα χρόνια και χρησιμοποιείται ως η κύρια διαγνωστική μέθοδος για την παρακολούθηση των διαδικασιών ελέγχου STH σε εθνικό επίπεδο έρευνες.
Η λοίμωξη από STH ήταν και παραμένει ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας στις Φιλιππίνες, όπως φαίνεται από μελέτες που διεξήχθησαν από τη δεκαετία του 1970 έως το 2018. Το επιδημιολογικό πρότυπο της λοίμωξης από STH και ο επιπολασμός της είναι συγκρίσιμα με αυτά που αναφέρονται σε άλλες ενδημικές χώρες του κόσμου. ο υψηλότερος επιπολασμός λοίμωξης που καταγράφηκε σε PSAC και SAC [17]. Αυτές οι ηλικιακές ομάδες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο επειδή αυτά τα παιδιά συχνά εκτίθενται σε STH σε εξωτερικούς χώρους.
Ιστορικά, πριν από την εφαρμογή του Προγράμματος Ολοκληρωμένου Ελέγχου Ελμινθίου (IHCP) του Υπουργείου Υγείας, ο επιπολασμός οποιασδήποτε λοίμωξης από STH και σοβαρής λοίμωξης σε παιδιά ηλικίας 1-12 ετών κυμαινόταν από 48,6-66,8% έως 9,9-67,4%, αντίστοιχα.
Τα δεδομένα STH από την Εθνική Έρευνα Σχιστοσωμίασης όλων των ηλικιών από το 2005 έως το 2008 έδειξαν ότι η λοίμωξη από STH ήταν ευρέως διαδεδομένη στις τρεις κύριες γεωγραφικές περιοχές της χώρας, με τα A. lumbricoides και T. trichiura να είναι ιδιαίτερα διαδεδομένα στα Visayas [16] .
Το 2009, διεξήχθησαν επακόλουθες αξιολογήσεις του 2004 [20] και του 2006 SAC [21] Εθνικές Έρευνες Επιπολασμού STH για να αξιολογηθεί ο αντίκτυπος της IHCP [26]. Ο επιπολασμός οποιουδήποτε STH ήταν 43,7% στο PSAC (66% το 2004 έρευνα) και 44,7% στην SAC (54% στην έρευνα του 2006) [26]. Αυτά τα στοιχεία είναι σημαντικά χαμηλότερα από αυτά που αναφέρθηκαν στις δύο προηγούμενες έρευνες. Το ποσοστό μόλυνσης από STH υψηλής έντασης ήταν 22,4% στο PSAC το 2009 (δεν συγκρίνεται με την έρευνα του 2004 επειδή δεν αναφέρθηκε ο συνολικός επιπολασμός σοβαρών λοιμώξεων) και 19,7% στην SAC (σε σύγκριση με 23,1% στην έρευνα του 2006), μείωση 14% [26]. Παρά τη φαινομενική μείωση του επιπολασμού των λοιμώξεων, ο εκτιμώμενος επιπολασμός Η STH σε πληθυσμούς PSAC και SAC δεν έχει εκπληρώσει τον στόχο του 2020 που έχει ορίσει η ΠΟΥ για σωρευτικό επιπολασμό μικρότερο από 20% και σοβαρό ποσοστό μόλυνσης από STH μικρότερο από 1% για να καταδείξει τον έλεγχο της νοσηρότητας [27, 48].
Άλλες μελέτες που χρησιμοποιούν παρασιτολογικές έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε πολλαπλά χρονικά σημεία (2006-2011) για την παρακολούθηση του αντίκτυπου της σχολικής MDA στο SAC έδειξαν παρόμοιες τάσεις [22, 28, 29]. Τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών έδειξαν ότι ο επιπολασμός STH μειώθηκε μετά από αρκετούς γύρους MDA ;Ωστόσο, οποιαδήποτε STH (εύρος, 44,3% έως 47,7%) και σοβαρή λοίμωξη (εύρος, 14,5% έως 24,6%) αναφέρθηκαν σε έρευνες παρακολούθησης Ο συνολικός επιπολασμός της νόσου παραμένει υψηλός [22, 28, 29], υποδεικνύοντας και πάλι ότι η ο επιπολασμός δεν έχει ακόμη πέσει στο επίπεδο στόχου ελέγχου επίπτωσης που ορίζει ο ΠΟΥ (Πίνακας 1).
Δεδομένα από άλλες μελέτες μετά την εισαγωγή του IHCP στις Φιλιππίνες το 2007-2018 έδειξαν επίμονα υψηλό επιπολασμό της STH σε PSAC και SAC (Πίνακας 1) [30,31,32,33,34,35,36,37,38, 39 ]. Ο επιπολασμός οποιασδήποτε STH που αναφέρθηκε σε αυτές τις μελέτες κυμαινόταν από 24,9% έως 97,4% (κατά ΚΚ), και ο επιπολασμός μέτριων έως σοβαρών λοιμώξεων κυμαινόταν από 5,9% έως 82,6%.Α.Το lumbricoides και το T. trichiura παραμένουν τα πιο διαδεδομένα STH, με επικράτηση να κυμαίνεται από 15,8-84,1% έως 7,4-94,4%, αντίστοιχα, ενώ οι αγκυλόστομες τείνουν να έχουν χαμηλότερο επιπολασμό, που κυμαίνεται από 1,2% έως 25,3% [30,33, 32,33, 30,33, 32,33, 30,33, 32,33 ,34,35,36,37,38,39] (Πίνακας 1). Ωστόσο, το 2011, μια μελέτη που χρησιμοποιεί μοριακή διαγνωστική ποσοτική αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης σε πραγματικό χρόνο (qPCR) έδειξε επικράτηση αγκυλόστομα (Ancylostoma spp.) 48,1 % [45].Συν-λοίμωξη ατόμων με A. lumbricoides και T. trichiura έχει επίσης παρατηρηθεί συχνά σε αρκετές μελέτες [26, 31, 33, 36, 45].
Η μέθοδος KK συνιστάται από τον ΠΟΥ για την ευκολία χρήσης της στο πεδίο και το χαμηλό κόστος [46], κυρίως για την αξιολόγηση των κυβερνητικών σχεδίων θεραπείας για τον έλεγχο της STH. Ωστόσο, έχουν αναφερθεί διαφορές στον επιπολασμό της STH μεταξύ της ΚΚ και άλλων διαγνωστικών. μια μελέτη του 2014 στην επαρχία Laguna, οποιαδήποτε λοίμωξη STH (33,8% για KK έναντι 78,3% για qPCR), A. lumbricoides (20,5% KK έναντι 60,8% για qPCR) και T. trichiura (KK 23,6% έναντι 38,8% για qPCR). Υπάρχει επίσης μόλυνση από αγκυλόστομα [6,8% επιπολασμός.περιλαμβάνει Ancylostoma spp.(4,6%) και N. americana (2,2%)] ανιχνεύθηκαν χρησιμοποιώντας qPCR και κρίθηκαν αρνητικά με KK [36]. Ο πραγματικός επιπολασμός της μόλυνσης από αγκυλόστομα μπορεί να υποτιμηθεί σε μεγάλο βαθμό επειδή η ταχεία λύση των αυγών αγκυλόστομων απαιτεί ταχεία αναδιάρθρωση για την προετοιμασία και την ανάγνωση της διαφάνειας KK [36,45,47], μια διαδικασία που συχνά είναι δύσκολο να επιτευχθεί υπό συνθήκες πεδίου. Επιπλέον, τα αυγά των ειδών αγκυλόστομων είναι μορφολογικά δυσδιάκριτα, γεγονός που αποτελεί μια περαιτέρω πρόκληση για τη σωστή αναγνώριση [45].
Η κύρια στρατηγική για τον έλεγχο της STH που υποστηρίζεται από τον ΠΟΥ επικεντρώνεται στη μαζική προφυλακτική χημειοθεραπεία μεαλβενδαζόληή μεβενδαζόλη σε ομάδες υψηλού κινδύνου, με στόχο τη θεραπεία τουλάχιστον του 75% των PSAC και SAC έως το 2020 [48]. Πριν από την πρόσφατη κυκλοφορία του χάρτη πορείας για τις παραμελημένες τροπικές νόσους (NTDs) έως το 2030, ο ΠΟΥ συνέστησε ότι τα PSAC, SAC και γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας (15-49 ετών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στο δεύτερο και τρίτο τρίμηνο) λαμβάνουν συνήθη φροντίδα [49]. Επιπλέον, αυτή η οδηγία περιλαμβάνει μικρά παιδιά (12-23 μηνών) και έφηβες (10-19 ετών) [ 49], αλλά αποκλείει προηγούμενες συστάσεις για τη θεραπεία επαγγελματικών ενηλίκων υψηλού κινδύνου [50]. Ο ΠΟΥ συνιστά ετήσια MDA για μικρά παιδιά, PSAC, SAC, έφηβα κορίτσια και γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας σε περιοχές με επιπολασμό STH μεταξύ 20% και 50 %, ή ανά εξάμηνο εάν ο επιπολασμός είναι μεγαλύτερος από 50%. Για τις έγκυες γυναίκες, δεν έχουν καθοριστεί μεσοδιαστήματα θεραπείας [49]. Εκτός από την προληπτική χημειοθεραπεία, ο ΠΟΥ έχει δώσει έμφαση στο νερό, την υγιεινή και την υγιεινή (WASH) ως σημαντικό συστατικό του ελέγχου της STH [49]. 48, 49].
Το IHCP ξεκίνησε το 2006 για να παρέχει κατευθυντήριες γραμμές πολιτικής για τον έλεγχο της STH και άλλων ελμινθικών λοιμώξεων [20, 51]. Αυτό το έργο ακολουθεί την εγκεκριμένη από τον ΠΟΥ στρατηγική ελέγχου της STH, μεαλβενδαζόληή η χημειοθεραπεία με μεβενδαζόλη ως η κύρια στρατηγική για τον έλεγχο της STH, που απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 1-12 ετών και σε άλλες ομάδες υψηλού κινδύνου όπως έγκυες γυναίκες, έφηβες, αγρότες, χειριστές τροφίμων και αυτόχθονες πληθυσμούς. Τα προγράμματα ελέγχου συμπληρώνονται επίσης με την εγκατάσταση νερού και εγκαταστάσεις υγιεινής καθώς και μεθόδους προαγωγής της υγείας και εκπαίδευσης [20, 46].
Το εξαμηνιαίο MDA του PSAC πραγματοποιείται κυρίως από τοπικές μονάδες υγείας barangay (χωριά), εκπαιδευμένους εργαζομένους στον τομέα της υγείας barangay και εργαζόμενους ημερήσιας φροντίδας σε κοινοτικά περιβάλλοντα όπως Garantisadong Pambata ή «Healthy Children» (ένα έργο που παρέχει πακέτο) των Υπηρεσιών Υγείας του PSAC). , ενώ το MDA του SAC επιβλέπεται και εφαρμόζεται από το Υπουργείο Παιδείας (DepEd) [20]. Το MDA στα δημόσια δημοτικά σχολεία διοικείται από εκπαιδευτικούς υπό την καθοδήγηση εργαζομένων στον τομέα της υγείας κατά το πρώτο και τρίτο τρίμηνο κάθε σχολικού έτους [20]. Το 2016, το Υπουργείο Υγείας εξέδωσε νέες κατευθυντήριες γραμμές για να συμπεριλάβει την αποπαρασίτωση σε σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (παιδιά κάτω των 18 ετών) [52].
Η πρώτη εθνική εξαμηνιαία MDA πραγματοποιήθηκε σε παιδιά ηλικίας 1-12 ετών το 2006 [20] και ανέφερε αποπαρασίτωση 82,8% από 6,9 εκατομμύρια PSAC και 31,5% από 6,3 εκατομμύρια SAC [53]. Ωστόσο, η κάλυψη αποπαρασίτωσης MDA μειώθηκε σημαντικά από 2009 έως το 2014 (εύρος 59,5% έως 73,9%), ποσοστό σταθερά χαμηλότερο από το συνιστώμενο από τον ΠΟΥ κριτήριο αναφοράς του 75% [54]. Η χαμηλή κάλυψη αποπαρασίτωσης μπορεί να οφείλεται στην έλλειψη επίγνωσης της σημασίας της τακτικής θεραπείας [55], στην παρανόηση της MDA στρατηγικές [56, 57], έλλειψη εμπιστοσύνης στα φάρμακα που χρησιμοποιούνται [58] και φόβος για ανεπιθύμητα συμβάντα [55, 56, 58, 59, 60]. Ο φόβος των γενετικών ανωμαλιών έχει αναφερθεί ως ένας λόγος που οι έγκυες γυναίκες αρνούνται τη θεραπεία STH [61].Επιπλέον, τα ζητήματα προμήθειας και υλικοτεχνικής υποστήριξης φαρμάκων MDA έχουν εντοπιστεί ως σημαντικές ελλείψεις που αντιμετωπίζονται κατά την εφαρμογή του MDA σε εθνικό επίπεδο [54].
Το 2015, το DOH συνεργάστηκε με το DepEd για να φιλοξενήσει την εναρκτήρια Εθνική Ημέρα Αποπαρασίτωσης Σχολείων (NSDD), η οποία στοχεύει να εκδιώξει τα περίπου 16 εκατομμύρια SAC (τάξεις 1 έως 6) που είναι εγγεγραμμένα σε όλα τα δημόσια δημοτικά σχολεία σε μια μέρα [62]. Η βασισμένη πρωτοβουλία είχε ως αποτέλεσμα εθνικό ποσοστό κάλυψης αποπαρασίτωσης 81%, υψηλότερο από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια [54].Ωστόσο, ψευδείς πληροφορίες που κυκλοφορούν στην κοινότητα σχετικά με θανάτους παιδιών από παρασίτωση και τη χρήση ληγμένων φαρμάκων έχουν προκαλέσει μαζική υστερία και πανικό, οδηγώντας σε αυξημένες αναφορές ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από MDA (AEFMDA) στη χερσόνησο Zamboanga, Mindanao [63]. Ωστόσο, μια μελέτη περίπτωσης-ελέγχου έδειξε ότι η ύπαρξη περιστατικού AEFMDA συνδέθηκε με κανένα προηγούμενο ιστορικό αποπαρασίτωσης [63].
Το 2017, το Υπουργείο Υγείας εισήγαγε ένα νέο εμβόλιο για τον δάγκειο πυρετό και το παρείχε σε περίπου 800.000 μαθητές. Η διαθεσιμότητα αυτού του εμβολίου έχει εγείρει σημαντικές ανησυχίες για την ασφάλεια και έχει οδηγήσει σε αυξημένη δυσπιστία στα προγράμματα DOH, συμπεριλαμβανομένου του προγράμματος MDA [64, 65]. Ως αποτέλεσμα, η κάλυψη παρασίτων μειώθηκε από 81% και 73% των PSAC και SAC το 2017 σε 63% και 52% το 2018 και σε 60% και 59% το 2019 [15].
Επιπλέον, ενόψει της τρέχουσας παγκόσμιας πανδημίας COVID-19 (νόσος του κορωνοϊού 2019), το Υπουργείο Υγείας εξέδωσε Υπηρεσιακό Μνημόνιο Αρ. 19 Pandemic 》” 23 Ιουνίου 2020, προβλέπει την αναστολή του MDA μέχρι νεωτέρας.Λόγω του κλεισίματος των σχολείων, η κοινότητα αποπαρασιτώνει τακτικά παιδιά ηλικίας 1-18 ετών, διανέμοντας φάρμακα μέσω επισκέψεων από πόρτα σε πόρτα ή σταθερές τοποθεσίες, διατηρώντας παράλληλα φυσική απόσταση και στοχεύοντας τα κατάλληλα μέτρα πρόληψης και ελέγχου της μόλυνσης από τον COVID-19-19 [66].Ωστόσο, οι περιορισμοί στην κυκλοφορία των ανθρώπων και το δημόσιο άγχος λόγω της πανδημίας COVID-19 μπορεί να οδηγήσουν σε χαμηλότερη κάλυψη θεραπείας.
Το WASH είναι μία από τις βασικές παρεμβάσεις για τον έλεγχο της STH που περιγράφεται από το IHCP [20, 46]. Αυτό είναι ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει πολλούς κρατικούς φορείς, όπως το Υπουργείο Υγείας, το Υπουργείο Εσωτερικών και Τοπικής Αυτοδιοίκησης (DILG), τις Τοπικές Μονάδες ( LGU) και το Υπουργείο Παιδείας. Το πρόγραμμα WASH της κοινότητας περιλαμβάνει την παροχή ασφαλούς νερού, υπό την καθοδήγηση των τοπικών κυβερνητικών υπηρεσιών, με την υποστήριξη της DILG [67], και βελτιώσεις υγιεινής που εφαρμόζει το DOH με τη βοήθεια τοπικών κυβερνητικών υπηρεσιών, παρέχοντας τουαλέτες και επιδοτήσεις για την κατασκευή τουαλέτας [68, 69] ]. Εν τω μεταξύ, το πρόγραμμα WASH στα δημόσια δημοτικά σχολεία εποπτεύεται από το Υπουργείο Παιδείας σε συνεργασία με το Υπουργείο Υγείας.
Τα τελευταία στοιχεία από την Εθνική Στατιστική Αρχή των Φιλιππίνων (PSA) για το 2017 δείχνουν ότι το 95% των νοικοκυριών των Φιλιππίνων λαμβάνει πόσιμο νερό από βελτιωμένες πηγές νερού, με το μεγαλύτερο ποσοστό (43%) από εμφιαλωμένο νερό και μόνο το 26% από πηγές με σωλήνες. 70] το αποκτήσουν. Το ένα τέταρτο των φιλιππινέζικων νοικοκυριών εξακολουθεί να χρησιμοποιεί μη ικανοποιητικές εγκαταστάσεις υγιεινής [70].περίπου το 4,5% του πληθυσμού αφοδεύει ανοιχτά, πρακτική διπλάσια στις αγροτικές περιοχές (6%) από ότι στις αστικές περιοχές (3%) [70].
Άλλες αναφορές προτείνουν ότι η παροχή εγκαταστάσεων υγιεινής από μόνη της δεν εγγυάται τη χρήση τους, ούτε βελτιώνει τις πρακτικές υγιεινής και υγιεινής [32, 68, 69]. Μεταξύ των νοικοκυριών χωρίς τουαλέτες, οι πιο συχνά αναφερόμενοι λόγοι για τη μη βελτίωση της υγιεινής περιλάμβαναν τεχνικά εμπόδια (π. έλλειψη χώρου στο σπίτι για τουαλέτα ή σηπτική δεξαμενή γύρω από το σπίτι, και άλλους γεωγραφικούς παράγοντες όπως οι συνθήκες του εδάφους και η εγγύτητα σε πλωτές οδούς), ιδιοκτησία γης και έλλειψη χρηματοδότησης [71, 72].
Το 2007, το Υπουργείο Υγείας των Φιλιππίνων υιοθέτησε μια προσέγγιση καθοδηγούμενη από την κοινότητα ολικής υγιεινής (CLTS) μέσω του Προγράμματος Αειφόρου Ανάπτυξης Υγείας στην Ανατολική Ασία [68, 73]. Το CLTS είναι μια έννοια συνολικής υγιεινής που περιλαμβάνει μια σειρά συμπεριφορών όπως η διακοπή του ανοιχτού αφόδευση, διασφαλίζοντας ότι όλοι χρησιμοποιούν τουαλέτες υγιεινής, συχνό και σωστό πλύσιμο των χεριών, υγιεινή τροφής και νερού, ασφαλής απόρριψη ζώων και απορριμμάτων ζώων και δημιουργία και διατήρηση Καθαρού και ασφαλούς περιβάλλοντος [68, 69]. Για να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του Προσέγγιση CLTS, η κατάσταση του ODF του χωριού θα πρέπει να παρακολουθείται συνεχώς ακόμη και μετά τον τερματισμό των δραστηριοτήτων του CLTS. Ωστόσο, αρκετές μελέτες έχουν δείξει υψηλό επιπολασμό της STH σε κοινότητες που έχουν επιτύχει κατάσταση ODF μετά την εφαρμογή του CLTS [32, 33]. Αυτό μπορεί να οφείλεται στην έλλειψη χρήσης εγκαταστάσεων υγιεινής, πιθανή επανάληψη της ανοιχτής αφόδευσης και χαμηλή κάλυψη MDA [32].
Τα προγράμματα WASH που εφαρμόζονται στα σχολεία ακολουθούν πολιτικές που δημοσιεύονται από το DOH και το DepEd. Το 1998, το Υπουργείο Υγείας εξέδωσε τους Κανόνες και Κανονισμούς Εφαρμογής των Σχολικών Υπηρεσιών Υγείας και Υγείας των Φιλιππίνων (IRR) (PD No. 856) [74]. καθορίζει τους κανόνες και τους κανονισμούς για τη σχολική υγιεινή και την ικανοποιητική υγιεινή, συμπεριλαμβανομένων των τουαλετών, των παροχών νερού και της συντήρησης και συντήρησης αυτών των εγκαταστάσεων [74].Ωστόσο, οι αξιολογήσεις της εφαρμογής του προγράμματος από το Υπουργείο Παιδείας σε επιλεγμένες επαρχίες δείχνουν ότι οι κατευθυντήριες γραμμές είναι δεν επιβάλλεται αυστηρά και η δημοσιονομική στήριξη είναι ανεπαρκής [57, 75, 76, 77]. Ως εκ τούτου, η παρακολούθηση και η αξιολόγηση παραμένουν κρίσιμες για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας της εφαρμογής του προγράμματος WASH από το Υπουργείο Παιδείας.
Επιπλέον, για τη θεσμοθέτηση καλών συνηθειών για την υγεία των μαθητών, το Υπουργείο Παιδείας εξέδωσε το αρ. 56, άρθρο 56.2009 Υπουργικό Διάταγμα με τίτλο «Άμεση κατασκευή νερού και εγκαταστάσεων πλυσίματος χεριών σε όλα τα σχολεία για την πρόληψη της γρίπης A (H1N1)» και DO No. 65, s.2009 με τίτλο «Essential Health Care Program (EHCP) for School Children» [78, 79] . Ενώ το πρώτο πρόγραμμα σχεδιάστηκε για την πρόληψη της εξάπλωσης του H1N1, αυτό σχετίζεται επίσης με τον έλεγχο της STH. επικεντρώνεται σε τρεις τεκμηριωμένες παρεμβάσεις σχολικής υγείας: πλύσιμο χεριών με σαπούνι, βούρτσισμα με φθοριούχο οδοντόκρεμα ως καθημερινή ομαδική δραστηριότητα και το εξαμηνιαίο MDA της STH [78, 80]. Το 2016, το EHCP ενσωματώθηκε πλέον στο πρόγραμμα WASH In Schools (WINS). Επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει την παροχή νερού, αποχέτευσης, χειρισμού και προετοιμασίας τροφίμων, βελτιώσεις υγιεινής (π.χ. διαχείριση της εμμηνορροϊκής υγιεινής), αποπαρασίτωση και εκπαίδευση για την υγεία [79].
Αν και γενικά το WASH έχει συμπεριληφθεί στα προγράμματα σπουδών του δημοτικού σχολείου [79], η συμπερίληψη της λοίμωξης από STH ως ασθένεια και πρόβλημα δημόσιας υγείας εξακολουθεί να λείπει. Μια πρόσφατη μελέτη σε επιλεγμένα δημόσια δημοτικά σχολεία στην επαρχία Cagayan ανέφερε ότι η εκπαίδευση υγείας που σχετίζεται με το WASH είναι ισχύει για όλους τους μαθητές ανεξάρτητα από το επίπεδο τάξης και τον τύπο σχολείου, ενώ είναι επίσης ενσωματωμένο σε πολλά μαθήματα και χρησιμοποιείται ευρέως.Επικοινωνία (δηλαδή, τα υλικά που προάγουν την εκπαίδευση για την υγεία παρουσιάζονται οπτικά στις τάξεις, στους χώρους WASH και σε όλο το σχολείο) [57]. Ωστόσο, η ίδια μελέτη πρότεινε ότι οι δάσκαλοι πρέπει να εκπαιδεύονται στη STH και την αποπαρασίτωση για να εμβαθύνουν την κατανόησή τους για τα παράσιτα και καλύτερα κατανοήσουν την STH ως ένα ζήτημα δημόσιας υγείας, συμπεριλαμβανομένων: θεμάτων που σχετίζονται με τη μετάδοση STH, κίνδυνος μόλυνσης, κίνδυνος μόλυνσης Η μετά το σκουλήκι ανοιχτή αφόδευση και τα πρότυπα επαναμόλυνσης εισήχθησαν στο σχολικό πρόγραμμα [57].
Άλλες μελέτες έχουν επίσης δείξει μια σχέση μεταξύ της αγωγής υγείας και της αποδοχής της θεραπείας [56, 60] υποδηλώνοντας ότι η ενισχυμένη εκπαίδευση και προώθηση υγείας (για τη βελτίωση της γνώσης για την STH και τη διόρθωση των λανθασμένων αντιλήψεων για τη θεραπεία και τα οφέλη της MDA) μπορεί να αυξήσει τη συμμετοχή και την αποδοχή στη θεραπεία MDA [56] . 60].
Επιπλέον, η σημασία της εκπαίδευσης για την υγεία στον επηρεασμό των καλών συμπεριφορών που σχετίζονται με την υγιεινή έχει αναγνωριστεί ως ένα από τα βασικά συστατικά της εφαρμογής του WASH [33, 60]. Όπως έχουν δείξει προηγούμενες μελέτες, η ανοιχτή αφόδευση δεν οφείλεται απαραίτητα στην έλλειψη πρόσβασης στην τουαλέτα. 32, 33]. Παράγοντες όπως οι συνήθειες ανοιχτής αφόδευσης και η έλλειψη χρήσης εγκαταστάσεων υγιεινής μπορεί να επηρεάσουν τα αποτελέσματα της ανοιχτής αφόδευσης [68, 69]. Σε άλλη μελέτη, η κακή υγιεινή συσχετίστηκε με υψηλότερο κίνδυνο λειτουργικού αναλφαβητισμού μεταξύ των SAC στα Visayas. 81]. Ως εκ τούτου, η συμπερίληψη στρατηγικών εκπαίδευσης και προαγωγής υγείας με στόχο τη βελτίωση των συνηθειών του εντέρου και της υγιεινής, καθώς και η αποδοχή και η κατάλληλη χρήση αυτών των υποδομών υγείας, πρέπει να ενσωματωθούν για να διατηρηθεί η απορρόφηση των παρεμβάσεων WASH.
Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν τις τελευταίες δύο δεκαετίες δείχνουν ότι ο επιπολασμός και η ένταση της λοίμωξης από STH μεταξύ των παιδιών ηλικίας κάτω των 12 ετών στις Φιλιππίνες παραμένει υψηλή, παρά τις διάφορες προσπάθειες της κυβέρνησης των Φιλιππίνων. Τα εμπόδια και οι προκλήσεις για τη συμμετοχή στο MDA και την τήρηση της θεραπείας πρέπει να προσδιορίστηκε για να εξασφαλίσει υψηλή κάλυψη MDA. Αξίζει επίσης να εξεταστεί η αποτελεσματικότητα δύο φαρμάκων που χρησιμοποιούνται επί του παρόντος στο πρόγραμμα ελέγχου της STH (αλβενδαζόλη και μεβενδαζόλη), καθώς σε ορισμένες πρόσφατες μελέτες στις Φιλιππίνες έχουν αναφερθεί ανησυχητικά υψηλές λοιμώξεις από T. trichiura [33, 34, 42]. Τα δύο φάρμακα αναφέρθηκαν ότι ήταν λιγότερο αποτελεσματικά έναντι του T. trichiura, με συνδυασμένα ποσοστά ίασης 30,7% και 42,1% γιααλβενδαζόληκαι μεβενδαζόλη, αντίστοιχα, και 49,9% και 66,0% μείωση της ωοτοκίας [82]. Δεδομένου ότι τα δύο φάρμακα έχουν ελάχιστα θεραπευτικά αποτελέσματα, αυτό θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις σε περιοχές όπου το Trichomonas είναι ενδημικό. Η χημειοθεραπεία ήταν αποτελεσματική στη μείωση των επιπέδων μόλυνσης και στη μείωση των επιβάρυνση ελμίνθων σε μολυσμένα άτομα κάτω από το όριο επίπτωσης, αλλά η αποτελεσματικότητα διέφερε μεταξύ των ειδών STH. Σημειωτέον, τα υπάρχοντα φάρμακα δεν αποτρέπουν την επαναμόλυνση, η οποία μπορεί να συμβεί αμέσως μετά τη θεραπεία. Ως εκ τούτου, νέα φάρμακα και στρατηγικές συνδυασμού φαρμάκων ενδέχεται να απαιτηθούν στο μέλλον [83] .
Επί του παρόντος, δεν υπάρχει υποχρεωτική θεραπεία MDA για ενήλικες στις Φιλιππίνες. Το IHCP εστιάζει μόνο σε παιδιά ηλικίας 1-18 ετών, καθώς και στην επιλεκτική αποπαρασίτωση άλλων ομάδων υψηλού κινδύνου, όπως έγκυες γυναίκες, έφηβες, αγρότες, χειριστές τροφίμων, και γηγενείς πληθυσμούς [46].Ωστόσο, πρόσφατα μαθηματικά μοντέλα [84,85,86] και συστηματικές ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις [87] υποδηλώνουν ότι η επέκταση των προγραμμάτων αποπαρασίτωσης σε όλη την κοινότητα για να καλύψει όλες τις ηλικιακές ομάδες μπορεί να μειώσει τον επιπολασμό της STH σε πληθυσμοί υψηλού κινδύνου.- Ομάδες παιδιών σχολικής ηλικίας σε κίνδυνο. Ωστόσο, η κλιμάκωση του MDA από τη στοχευμένη χορήγηση φαρμάκων σε ολόκληρη την κοινότητα μπορεί να έχει σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις για τα προγράμματα ελέγχου STH λόγω της ανάγκης για αυξημένους πόρους. Ωστόσο, μια αποτελεσματική μαζική θεραπεία η εκστρατεία για τη λεμφική φιλαρίαση στις Φιλιππίνες υπογραμμίζει τη σκοπιμότητα παροχής θεραπείας σε ολόκληρη την κοινότητα [52].
Αναμένεται αναζωπύρωση των λοιμώξεων από STH καθώς οι σχολικές εκστρατείες MDA κατά της STH στις Φιλιππίνες έχουν σταματήσει λόγω της συνεχιζόμενης πανδημίας COVID-19. Πρόσφατα μαθηματικά μοντέλα υποδηλώνουν ότι οι καθυστερήσεις στο MDA σε υψηλά ενδημικά STH θα μπορούσαν να συνεπάγονται τον στόχο της εξάλειψης του STH ως πρόβλημα δημόσιας υγείας (EPHP) έως το 2030 (που ορίζεται ως η επίτευξη < 2% επικράτησης μέτριας έως υψηλής έντασης λοιμώξεων στο SAC [88] ]) μπορεί να μην είναι εφικτή, αν και στρατηγικές μετριασμού για την αναπλήρωση των χαμένων γύρους MDA ( δηλαδή υψηλότερη κάλυψη MDA, >75%) θα ήταν επωφελής [89]. Ως εκ τούτου, απαιτούνται επειγόντως πιο βιώσιμες στρατηγικές ελέγχου για την αύξηση της MDA για την καταπολέμηση της λοίμωξης STH στις Φιλιππίνες.
Εκτός από το MDA, η διακοπή της μετάδοσης απαιτεί αλλαγές στις συμπεριφορές υγιεινής, πρόσβαση σε ασφαλές νερό και βελτιωμένη αποχέτευση μέσω αποτελεσματικών προγραμμάτων WASH και CLTS. Ωστόσο, κάπως απογοητευτικά, υπάρχουν αναφορές για υποχρησιμοποίηση εγκαταστάσεων υγιεινής που παρέχονται από τις τοπικές κυβερνήσεις σε ορισμένες κοινότητες. προκλήσεις στην εφαρμογή του WASH [68, 69, 71, 72]. Επιπλέον, αναφέρθηκε υψηλός επιπολασμός STH σε κοινότητες που πέτυχαν κατάσταση ODF μετά την εφαρμογή του CLTS λόγω επανάληψης της συμπεριφοράς ανοιχτής αφόδευσης και χαμηλής κάλυψης MDA [32]. Η ευαισθητοποίηση για την STH και η βελτίωση των πρακτικών υγιεινής είναι σημαντικοί τρόποι για τη μείωση του κινδύνου μόλυνσης ενός ατόμου και είναι ουσιαστικά συμπληρώματα χαμηλού κόστους στα προγράμματα MDA και WASH.
Η εκπαίδευση για την υγεία που παρέχεται στα σχολεία μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση και βελτίωση της γενικής γνώσης και της ευαισθητοποίησης για την STH μεταξύ των μαθητών και των γονέων, συμπεριλαμβανομένων των αντιληπτών πλεονεκτημάτων της αποπαρασίτωσης. Το πρόγραμμα «Magic Glasses» είναι ένα παράδειγμα μιας πρόσφατα πολύ επιτυχημένης παρέμβασης εκπαίδευσης υγείας στα σχολεία. είναι μια σύντομη παρέμβαση κινουμένων σχεδίων που σχεδιάστηκε για να εκπαιδεύσει τους μαθητές σχετικά με τη λοίμωξη και την πρόληψη της STH, παρέχοντας απόδειξη της αρχής ότι η εκπαίδευση υγείας μπορεί να βελτιώσει τη γνώση και να επηρεάσει τη συμπεριφορά που σχετίζεται με τη λοίμωξη από STH [90]. Η διαδικασία χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σε Κινέζους μαθητές δημοτικού σχολείου στο Χουνάν Επαρχία, και η συχνότητα της λοίμωξης από STH μειώθηκε κατά 50% στα σχολεία παρέμβασης σε σύγκριση με τα σχολεία ελέγχου (αναλογία πιθανοτήτων = 0,5, 95% διάστημα εμπιστοσύνης: 0,35-0,7, P < 0,0001).90]. Αυτό έχει προσαρμοστεί και έχει δοκιμαστεί αυστηρά στις Φιλιππίνες [91] και στο Βιετνάμ·και αναπτύσσεται επί του παρόντος για την κατώτερη περιοχή του Μεκόνγκ, συμπεριλαμβανομένης της προσαρμογής της στην καρκινογόνο λοίμωξη του ήπατος Opisthorchis. Η εμπειρία σε πολλές ασιατικές χώρες, ιδίως στην Ιαπωνία, την Κορέα και την επαρχία της Ταϊβάν της Κίνας, έχει δείξει ότι μέσω της MDA, η κατάλληλη εκπαίδευση υγιεινής και υγιεινής ως μέρος των εθνικών σχεδίων ελέγχου, μέσω σχολικών προσεγγίσεων και τριγωνικής συνεργασίας για την εξάλειψη της μόλυνσης από STH είναι δυνατή με ιδρύματα, ΜΚΟ και επιστημονικούς εμπειρογνώμονες [92,93,94].
Υπάρχουν πολλά έργα στις Φιλιππίνες που ενσωματώνουν ελέγχους STH, όπως το WASH/EHCP ή το WINS που εφαρμόζεται στα σχολεία και το CLTS που εφαρμόζεται σε κοινότητες. Ωστόσο, για μεγαλύτερες ευκαιρίες βιωσιμότητας, απαιτείται μεγαλύτερος συντονισμός μεταξύ των οργανισμών που εφαρμόζουν το πρόγραμμα. Ως εκ τούτου, αποκεντρωμένη σχέδια και πολυκομματικές προσπάθειες όπως οι Φιλιππίνες για τον έλεγχο της STH μπορούν να επιτύχουν μόνο με τη μακροπρόθεσμη συνεργασία, συνεργασία και υποστήριξη της τοπικής αυτοδιοίκησης. Κυβερνητική υποστήριξη για την προμήθεια και διανομή φαρμάκων και ιεράρχηση άλλων στοιχείων των σχεδίων ελέγχου, όπως π.χ. καθώς απαιτούνται δραστηριότητες για τη βελτίωση της υγιεινής και της εκπαίδευσης για την υγεία για την επιτάχυνση της επίτευξης των στόχων EPHP του 2030 [88]. Ενόψει των προκλήσεων της πανδημίας COVID-19, αυτές οι δραστηριότητες πρέπει να συνεχιστούν και να ενσωματωθούν με τη συνεχιζόμενη COVID-19 προσπάθειες πρόληψης. Διαφορετικά, η διακύβευση ενός ήδη αμφισβητούμενου προγράμματος ελέγχου της STH θα μπορούσε να έχει σοβαρή μακροπρόθεσμη δημόσια υγείαλ οι συνέπειες.
Για σχεδόν δύο δεκαετίες, οι Φιλιππίνες κατέβαλαν μεγάλες προσπάθειες για τον έλεγχο της λοίμωξης από STH. Παρόλα αυτά, ο αναφερόμενος επιπολασμός της STH παρέμεινε υψηλός σε εθνικό επίπεδο, πιθανώς λόγω της μη βέλτιστης κάλυψης MDA και των περιορισμών των προγραμμάτων WASH και εκπαίδευσης υγείας. Οι εθνικές κυβερνήσεις θα πρέπει τώρα να εξετάσουν το ενδεχόμενο ενίσχυσης του σχολείου -Βασισμένα MDA και επέκταση MDA σε ολόκληρη την κοινότητα.στενή παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας του φαρμάκου κατά τη διάρκεια συμβάντων MDA και διερεύνηση της ανάπτυξης και χρήσης νέων αντιελμινθικών φαρμάκων ή συνδυασμών φαρμάκων·και βιώσιμη παροχή WASH και εκπαίδευσης για την υγεία ως ολοκληρωμένη μέθοδο επίθεσης για μελλοντικό έλεγχο STH στις Φιλιππίνες.
Ποιος.Λοίμωξη από ελμινθοειδή που μεταδίδεται στο έδαφος.https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/soil-transmitted-helminth-infections.Πρόσβαση στις 4 Απριλίου 2021.
Strunz EC, Adiss DG, Stocks ME, Ogden S, Utzinger J, Freeman MC. Νερό, αποχέτευση, υγιεινή και εδαφογενείς λοιμώξεις ελμινθών: συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση.PLoS Medicine.2014;11(3):e1001620 .
Hotez PJ, Fenwick A, Savioli L, Molyneux DH. Εξοικονομήστε το κατώτατο δισεκατομμύριο ελέγχοντας τις παραμελημένες τροπικές ασθένειες. Lancet.2009;373(9674):1570-5.
Plan RL, Smith JL, Jasrasaria R, Brooke SJ. Παγκόσμιοι αριθμοί μόλυνσης και επιβάρυνση ασθενειών των λοιμώξεων από ελμινθικά μεταδιδόμενα από το έδαφος, 2010. Παράσιτος φορέας.2014;7:37.
Who.2016 Summary of Global Preventive Chemotherapy Implementation: Breaking One Billion.Weekly epidemiological records.2017;40(92):589-608.
DALYs GBD, συνεργάτης H. Παγκόσμια, περιφερειακά και εθνικά έτη ζωής προσαρμοσμένα σε αναπηρία (DALYs) και προσδόκιμο υγιούς ζωής (HALE) για 315 ασθένειες και τραυματισμούς, 1990-2015: A systematic analysis of the Global Burden of Disease Study 2015. Lancet .2016;388(10053):1603-58.
Νόσος GBD, τραυματισμός Γ. Παγκόσμια επιβάρυνση 369 ασθενειών και τραυματισμών σε 204 χώρες και εδάφη, 1990-2019: Συστηματική ανάλυση του 2019 Global Burden of Disease Study.Lancet.2020;396(10258):1204-22.
Jourdan PM, Lamberton PHL, Fenwick A, Adiss DG. Soil-borne helminth virus.Lancet.2018;391(10117):252-65.
Gibson AK, Raverty S, Lambourn DM, Huggins J, Magargal SL, Grigg ME. Ο πολυπαρασιτισμός σχετίζεται με αυξημένη σοβαρότητα της νόσου σε είδη θαλάσσιων φρουρών που έχουν μολυνθεί από τοξόπλασμα.PLoS Negl Trop Dis.2011;5(5):e1142.
Ώρα δημοσίευσης: Μαρ-15-2022