คลอแรมเฟนิคอล โซเดียม ซัคซิเนตเป็นผงดูดความชื้นสีขาวหรือสีเหลืองอมเหลืองสารในเอกสาร 1.4 กรัม เทียบเท่ากับคลอแรมเฟนิคอล 1 กรัมโดยประมาณ
ข้อควรระวัง
Chtoramphenicot มีข้อบ่งชี้ในทางตรงกันข้ามในผู้ป่วยที่มีประวัติแพ้หรือปฏิกิริยาที่เป็นพิษต่อยาไม่ควรให้การรักษาอย่างเป็นระบบสำหรับการติดเชื้อเล็กน้อยหรือเพื่อการป้องกันควรหลีกเลี่ยงการใช้ chtoramphenicot ร่วมกับยาอื่น ๆ ที่อาจกดทับการทำงานของไขกระดูกควรให้ผู้ป่วยที่มีความบกพร่องในการทำงานของตับลดลงChloramphemcol อาจรบกวนการพัฒนาภูมิคุ้มกันและไม่ควรให้ในระหว่างการฉีดวัคซีนที่ใช้งานอยู่
ปฏิสัมพันธ์
Chloramphenicol ถูกกระตุ้นในตับและอาจโต้ตอบกับยาที่เผาผลาญโดยเอนไซม์ microsomal ในตับตัวอย่างเช่น คลอแรมเฟนิคอลช่วยเพิ่มผลของสารต้านการแข็งตัวของเลือดของคูมาร์ม เช่น ไดคูมาโรลและวาร์ฟาริน โซเดียม ยาลดน้ำตาลในเลือดบางชนิด เช่น คลอโพรพาไมด์และโทลบูทาไมด์ และยากันชัก เช่น ฟีนิโทอิน และอาจลดการเผาผลาญของ cuctophosphamufe ให้อยู่ในรูปแบบที่ออกฤทธิ์ในทางกลับกัน เมแทบอลิซึมของคลอแรมเฟมคอลอาจเพิ่มขึ้นโดย mducers ของเอนไซม์ตับเช่น phenobarbitone หรือ nfampicinมีการรายงานผลลัพธ์ที่ขัดแย้งกับพาราเซตามอลและฟีนิโทอินChloramphenicol อาจลดผลกระทบของธาตุเหล็กและวิตามิน Bi2 ในผู้ป่วยโลหิตจาง และทำให้ประสิทธิภาพของยาคุมกำเนิดลดลง
ฤทธิ์ต้านจุลชีพ
Chloramphe.nicol คือ g bacteriostatic ยาปฏิชีวนะ witi สเปกตรัมของการกระทำต่อต้านทั้งแบคทีเรีย Gram-positive และ Gram-negative เช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ
การใช้และการบริหาร
V ความรับผิดของ chloranphenicol ต่อผลข้างเคียงที่คุกคามชีวิตโดยเฉพาะอย่างยิ่ง aplasia ของกระดูกในไขกระดูกได้จำกัดประโยชน์ทางคลินิกอย่างรุนแรง ถึงแม้ว่าจะยังคงใช้กันอย่างแพร่หลายในบางประเทศไม่ควรเป็นระบบสำหรับการติดเชื้อเล็กน้อยและการนับเม็ดเลือดปกติในระหว่างการรักษายากลุ่มเซฟาโลสปอรินเจเนอเรชันที่ 3 ปัจจุบันนิยมใช้กับข้อบ่งชี้ในอดีตของคลอแรมเฟนิโคลดังนั้นจึงมีข้อบ่งชี้ที่ชัดเจนบางประการสำหรับการใช้คลอแรมเฟนิคอลมีการใช้ในโรคไทฟอยด์รุนแรงและการติดเชื้อซัลโมเนลลาอื่นๆ แม้ว่าจะไม่ได้ขจัดสถานะผู้มีรายได้ก็ตามคลอแรมเฟนิคอลเป็นทางเลือกแทนยาเซฟาโลสปอรินรุ่นที่สามในการรักษาโรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบจากแบคทีเรีย ทั้งจากยาทางประสาทและต่อสิ่งมีชีวิตที่บอบบาง เช่น Haemophtlus tnfluenzaeมีการใช้ในการรักษาโรคติดเชื้อที่ไม่ใช้ออกซิเจนอย่างรุนแรงโดยเฉพาะในฝีในสมองและในการติดเชื้อใต้ไดอะแฟรมที่มักเกี่ยวข้องกับ Bacteroides Fragitis;อย่างไรก็ตามมักนิยมใช้ยาอื่นแม้ว่า tetracyclines จะยังคงเป็นทางเลือกในการรักษาในการติดเชื้อ rickettsial เช่น typhus และ s, potted fever แต่ chforamphenicol ยังใช้เป็นทางเลือกที่ไม่สามารถให้ tetracyclines ได้
การติดเชื้อแบคทีเรียอื่นๆ ที่คลอแรมเฟนิคอลอาจใช้เป็นทางเลือกแทนยาอื่นๆ ได้แก่ แอนแทรกซ์ การติดเชื้อแบคทีเรีย Campylobacter fetus รุนแรงทั่วร่างกาย ehrlichiosis โรคกระเพาะอย่างรุนแรง แก๊สเน่า แกรนูโลมา อินกินาเล การติดเชื้อเฮโมฟิตัสรุนแรงอื่นๆ ที่ไม่ใช่เยื่อหุ้มสมองอักเสบ epiglottitis), listeriosis, metioidosis รุนแรง, กาฬโรค (โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเยื่อหุ้มสมองอักเสบพัฒนา), psittacosis, tularaemia (โดยเฉพาะ [y เมื่อสงสัยว่าเยื่อหุ้มสมองอักเสบ) และโรคของ Whippleสำหรับรายละเอียดของการติดเชื้อเหล่านี้และการรักษา..
Chioramphenicol ถูกใช้อย่างกว้างขวางในการรักษาเฉพาะที่ ของหูและโดยเฉพาะอย่างยิ่ง mfections ตา แม้ว่าข้อเท็จจริงที่ว่าหลายสิ่งเหล่านี้ไม่รุนแรงและ selflimitmgมันยังใช้ทาเฉพาะที่ m การรักษาการติดเชื้อ skm.ปริมาณจะแสดงเป็น m เงื่อนไขของฐานคลอแรมเฟนิคอลและมีความคล้ายคลึงกันไม่ว่าจะให้ทางปากหรือทางหลอดเลือดดำสำหรับผู้ใหญ่และเด็ก ขนาดปกติคือ 5O มก. ต่อน้ำหนักตัว 1 กก. ทุกวัน โดยแบ่งให้ทุกๆ 6 ชั่วโมงมากถึง 100 มก. ต่อกก. ต่อวัน อาจได้รับเยื่อหุ้มสมองอักเสบหรือการติดเชื้อรุนแรงเนื่องจากสิ่งมีชีวิตที่ดื้อยาปานกลาง แม้ว่าควรลดขนาดยาที่สูงขึ้นเหล่านี้โดยเร็วที่สุดเพื่อลด nsk ของการกำเริบของโรค ขอแนะนำว่าควรทำการรักษาต่อเนื่องหลังจากที่อุณหภูมิของผู้ป่วยกลับมาเป็นปกติอีก 4 วัน m โรค nckettsial และ 8 ถึง 10 วันใน typhoid lever
ในกรณีที่ไม่มีทางเลือกอื่นในการใช้ chloramphenicol ก่อนกำหนดและครบกำหนด ทารกแรกเกิดอาจได้รับปริมาณ 25 มก. ต่อน้ำหนักตัว 1 กก. ต่อวัน และทารกครบกำหนดอายุเกิน 2 สัปดาห์ โดยให้สูงถึง 50 มก. ต่อกิโลกรัมต่อวัน m 4 ปริมาณที่แบ่ง: การควบคุมความเข้มข้นในพลาสมาเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงความเป็นพิษ
ในผู้ป่วยที่มีความบกพร่องทางการทำงานของ he.patic หรือภาวะไตวายรุนแรง อาจจำเป็นต้องให้ยาคลอแรมเฟนิคอลลดลงเนื่องจากการลดลงหรือการขับถ่าย
ในการรักษาตา คลอแรมเฟนิคอลมักใช้เป็นสารละลาย 0.5% หรือเป็นครีม 1%
ผลข้างเคียง
Chloramphemcol อาจทำให้เกิดผลข้างเคียงที่ร้ายแรงและบางครั้งอาจถึงแก่ชีวิตคาดว่าความเป็นพิษบางส่วนเกิดจากผลกระทบต่อการสังเคราะห์โปรตีนไมโตคอนดอลผลข้างเคียงที่ร้ายแรงที่สุดของคลอแรมเฟมคอลคือความหดหู่ของไขกระดูกซึ่งสามารถมีได้ 2 รูปแบบอย่างแรกคืออาการซึมเศร้าแบบย้อนกลับได้ที่เกี่ยวข้องกับขนาดยาที่พบได้บ่อย ซึ่งมักเกิดขึ้นเมื่อความเข้มข้นของคลอแรมเฟนิคอลในพลาสมาเกิน 25 ug permL และมีลักษณะเฉพาะโดยการเปลี่ยนแปลงทางสัณฐานวิทยาของไขกระดูก การใช้ธาตุเหล็กที่ลดลง ภาวะโลหิตจางจากภาวะเรติคูโลไซโลพีเนีย ภาวะเม็ดเลือดขาวต่ำ และภาวะเกล็ดเลือดต่ำผลกระทบนี้อาจเกิดจากการยับยั้งการสังเคราะห์โปรตีนในไมโตโคมาเรียของเซลล์ไขกระดูก ปฏิกิริยาภูมิไวเกิน ผื่น mctuding ไข้ และ angioedema อาจเกิดขึ้นโดยเฉพาะหลังการใช้เฉพาะที่ภาวะภูมิแพ้ (anaphylaxis) เกิดขึ้นแต่พบได้ยาก อาจเกิดปฏิกิริยาคล้าย Jansch-Herxheimerอาการทางเดินอาหาร เช่น คลื่นไส้ อาเจียน และท้องเสีย สามารถรับประทานได้การรบกวนของเชื้อในช่องปากและลำไส้ อาจทำให้เกิด stomatitis, glossitis และ rectal irntation ผู้ป่วยอาจมีรสขมอย่างเข้มข้นหลังจากได้รับ chloramphenicot sodium succinate ทางหลอดเลือดดำอย่างรวดเร็ว
ยาเกินขนาด
พบว่าการถ่ายเลือดด้วยถ่านกัมมันต์ดีกว่าการแลกเปลี่ยนการถ่ายเลือดในการกำจัดคลอแรมเฟนิคอลจากเลือด แม้ว่าจะช่วยป้องกันการเสียชีวิตของทารกในวัย 7 สัปดาห์ที่มีอาการทารกสีเทาหลังเกิดข้อผิดพลาด
ชั้นวางเวลา:
สามปี
